Een familieopstelling is een ruimtelijke weergave van een familiesysteem en de onbewuste patronen en dynamieken daarbinnen. Samen met een begeleider onderzoek je het familiesysteem en kijk je waar ruimte voor beweging zit. Een familieopstelling is een mooie manier om persoonlijke vraagstukken anders te bekijken.
Hoe werkt een familieopstelling?
In een familieopstelling worden elementen in de ruimte opgesteld die relevant zijn voor de gestelde vraag. Je onderzoekt zo met hulp van een systemisch begeleider wat er gebeurt binnen het familiesysteem. Door oordeelloos te observeren en te exploreren, probeert de begeleider dynamieken zichtbaar te maken en te voelen waar ruimte is voor verandering. Vaak gebeurt dit door te testen met zinnen of verplaatsing in de ruimte.
Een familieopstelling gaat daarbij zeker niet alleen over personen in het systeem. Het gaat vooral over de manier waarop onze families met de geschiedenis omgegaan zijn en hoe ze pijnlijke situaties overleefd hebben. Die manier van overleven van onze (voor)ouders is vaak de bron van onbewuste patronen die lang kunnen blijven bestaan.
Hoe zijn familieopstellingen ontstaan?
Familieopstellingen zijn afkomstig uit het systemisch werk. Systemisch werk vraagt een fenomenologische blik, waarbij je je openstelt voor het geheel. Je kijkt niet naar de details van oorzaak en gevolg, maar laat allereerst alle informatie op je afkomen, zonder daar interpretatie aan te geven.
Daarbij werk je vanuit de wetenschap dat systemen compleet ‘willen’ zijn. Het is essentieel om te ontdekken wat uit het verleden erkend wil worden voordat een volgende stap gezet kan worden.
De grondlegger van het systemisch werken was Bert Hellinger (Duitsland 1925-2019). Hij ontwikkelde familieopstellingen eind jaren tachtig tot een methode om snel inzicht te krijgen in de diepere oorzaken van een vraagstuk.
Bron: Bert Hellinger instituut Nederland