Tijdens mijn trainingen zie ik het vaak gebeuren. Er wordt iets geraakt bij iemand en tranen beginnen te vloeien.
Direct ontstaat er ongemak. Ik voel het verschuiven in de energie.
Mensen beginnen elkaar aan te kijken, gaan wat wiebelen op hun stoel en ‘dit’ moet worden opgelost.
Troost!
Er moet getroost worden. En zakdoekjes, snel zakdoekjes die kant op.
Als het verdriet, de tranen maar weer verdwijnen en iemand zich maar snel weer happy voelt.
Dit begint natuurlijk al wanneer we opgroeien.
Óf je moet niet piepen of je mag éven huilen, maar krijgt wel zsm iets om de tranen te stoppen: zakdoek, snoepje etc.
Natuurlijk is iemand troosten niet verkeerd.
Maar wanneer te snel, dan is vaak het effect dat iemand niet volledig kan ontladen.
Terwijl juist deze ontlading een gezonde en belangrijke lichamelijke reactie is om het zenuwstelsel weer te laten ontspannen.
Dus probeer het eens een volgende keer.
Blijf erbij.
Geef de tranen de ruimte.
Én geef ook je eigen ongemak de ruimte.
Beiden van wezenlijk belang.
Kun jij je ongemak verduren wanneer een ander huilt?
Kun jij je ongemak verduren wanneer een ander huilt?
Meer lezen....
Hoewel mijn programma helder is en ik als trainer precies weet wat ik aan deze groep wil overbrengen, merk ik dat ik gedurende de ochtend telkens wat wiebelig ben. Ik....
Voor de zoveelste keer wordt iemand publiekelijk uitgekotst. Hokjes worden vormgegeven en stevig dichtgezet. Oordelen worden geveld.Er is geen ontkomen aan, het vonnis luidt: Schuldig. Ik zie een schuimbekkende massa....
Al vanaf mijn geboorte altijd dichtbij haar. Letterlijk vaak fysiek tegen haar aangekropen. Haar onvoorwaardelijke liefde voor mij was minstens zo groot. Maar, ook gelaagd en met een onbewust appèl....
Bij het opruimen van onze zolder deze week kwam ik een oude brief tegen. Ik was een jaar of 25 en iemand dichtbij stort in de brief haar hart uit.....
Ik ontvang die ochtend een mail van de opdrachtgever met een verzoek voor ‘even tussentijds overleg’. Mijn buik reageert: Onrust.Als ik er meer aandacht aan geef voel ik: Onzekerheid.En..…als ik....
Ik zit achter mijn laptop voor het doen van administratie. Ondertussen bedenk ik mij dat mijn dochter nieuwe gymschoenen nodig heeft en ga ik op internet op zoek naar een....